Inscríbete y crea tu propia colección de obras y artículos
Diferencia entre revisiones de «Casa Kriebel»
Sin resumen de edición |
Sin resumen de edición |
||
Línea 1: | Línea 1: | ||
[[Archivo:Lipińskiego 1.jpg|right|300px]] | [[Archivo:Lipińskiego 1.jpg|right|300px]] | ||
La '''Casa Kriebel''', fue proyectada por [[Adolf Rading]] para el neurólogo Arnold Kriebe en 1927 en la urbanización Zalesie de Breslavia, después de haber proyectado su consulta en el edificio de la farmacia Mohren también de Rading en la Plaza Solny, situada en el centro histórico. | La '''Casa Kriebel''', fue proyectada por [[Adolf Rading]] para el neurólogo Arnold Kriebe en 1927 en la urbanización Zalesie de Breslavia, después de haber proyectado su consulta en el edificio de la farmacia Mohren también de Rading en la Plaza Solny, situada en el centro histórico. | ||
La casa fue construida en el estilo moderno que respondía al espíritu "[[Neues Bauen]]", sin precedentes hasta la fecha en Breslavia y se mantiene actualmente sin cambios, incluso en sus colores previstos por Rading. Esta casa se convirtió en uno de las primeras realizaciones de Rading donde considera que "la casa, que no se abre hacia el jardín, el aire y el sol es absurda", y que aplicó con éxito en los siguientes años de su carrera, tanto durante su estancia en Alemania así como en Palestina. | |||
El cuerpo cúbico del edificio crea un número de paralelepípedos interconectados que se compensan aumentando su altura al norte y al oeste y con el fin de aliviar la gravedad del cuerpo, redondea algunas de sus esquinas. El área más importante de las zonas residenciales tiene sus ventanas iluminadas por el sol del sur y el este, donde había un huerto. El lado norte se encuentra menos iluminado. El objetivo era realizar una casa rodeada de vegetación y expuesta al sol. El conjunto se cubre con cubiertas planas. Las aberturas de las ventanas son de diferente forma y tamaño según la función de habitaciones individuales. La casa estaba recubierta con yeso en color beige contrastando con los marcos de las ventanas y puertas blancas. | |||
<!-- | |||
Projektując wnętrza domu Rading wykorzystał wzorce z modelowego osiedla Weissenhof wystawy Werkbundu w Stuttgarcie, w której uczestniczył, a które zostały szerzej zaprezentowane dwa lata później w czasie podobnej wrocławskiej wystawy „Mieszkanie i Miejsce Pracy” (WUWA). Chodziło tu głównie o jasny podział mieszkania na część dzienną i część nocną, a także osobną część gospodarczą. Na parterze swoje miejsca znalazły pomieszczenia części dziennej: jadalnia z wyjściem na taras prowadzący do ogrodu, salon i pokój muzyczny. Wszystkie te trzy pomieszczenia był oddzielone rozsuwanymi drzwiami, dzięki czemu można było je łączyć tworząc jedną wielką przestrzeń. Rozwiązanie to umożliwiało lepszy przepływ świeżego powietrza w całej strefie dziennej. Nieco izolowany od tej części wspólnej wydaje się umieszczony w południowo-wschodnim narożniku niewielki pokój pani domu z zaokrąglonymi kątami. Służył jako przytulne miejsce do odpoczynku. Ozdobiony był hebanowymi meblami i okładziną drzewną. Połowę jego powierzchni zajmował tapczan, swoje miejsce znalazła tam także szafa ze szklana witryną i regał na książki. Okno tego saloniku umieszczono wysoko tak, aby osoba leżąca na tapczanie widziała jedynie zieleń i niebo[8]. | Projektując wnętrza domu Rading wykorzystał wzorce z modelowego osiedla Weissenhof wystawy Werkbundu w Stuttgarcie, w której uczestniczył, a które zostały szerzej zaprezentowane dwa lata później w czasie podobnej wrocławskiej wystawy „Mieszkanie i Miejsce Pracy” (WUWA). Chodziło tu głównie o jasny podział mieszkania na część dzienną i część nocną, a także osobną część gospodarczą. Na parterze swoje miejsca znalazły pomieszczenia części dziennej: jadalnia z wyjściem na taras prowadzący do ogrodu, salon i pokój muzyczny. Wszystkie te trzy pomieszczenia był oddzielone rozsuwanymi drzwiami, dzięki czemu można było je łączyć tworząc jedną wielką przestrzeń. Rozwiązanie to umożliwiało lepszy przepływ świeżego powietrza w całej strefie dziennej. Nieco izolowany od tej części wspólnej wydaje się umieszczony w południowo-wschodnim narożniku niewielki pokój pani domu z zaokrąglonymi kątami. Służył jako przytulne miejsce do odpoczynku. Ozdobiony był hebanowymi meblami i okładziną drzewną. Połowę jego powierzchni zajmował tapczan, swoje miejsce znalazła tam także szafa ze szklana witryną i regał na książki. Okno tego saloniku umieszczono wysoko tak, aby osoba leżąca na tapczanie widziała jedynie zieleń i niebo[8]. |
Revisión del 07:29 11 jun 2017
La Casa Kriebel, fue proyectada por Adolf Rading para el neurólogo Arnold Kriebe en 1927 en la urbanización Zalesie de Breslavia, después de haber proyectado su consulta en el edificio de la farmacia Mohren también de Rading en la Plaza Solny, situada en el centro histórico.
La casa fue construida en el estilo moderno que respondía al espíritu "Neues Bauen", sin precedentes hasta la fecha en Breslavia y se mantiene actualmente sin cambios, incluso en sus colores previstos por Rading. Esta casa se convirtió en uno de las primeras realizaciones de Rading donde considera que "la casa, que no se abre hacia el jardín, el aire y el sol es absurda", y que aplicó con éxito en los siguientes años de su carrera, tanto durante su estancia en Alemania así como en Palestina.
El cuerpo cúbico del edificio crea un número de paralelepípedos interconectados que se compensan aumentando su altura al norte y al oeste y con el fin de aliviar la gravedad del cuerpo, redondea algunas de sus esquinas. El área más importante de las zonas residenciales tiene sus ventanas iluminadas por el sol del sur y el este, donde había un huerto. El lado norte se encuentra menos iluminado. El objetivo era realizar una casa rodeada de vegetación y expuesta al sol. El conjunto se cubre con cubiertas planas. Las aberturas de las ventanas son de diferente forma y tamaño según la función de habitaciones individuales. La casa estaba recubierta con yeso en color beige contrastando con los marcos de las ventanas y puertas blancas.
Planos
Otras imágenes
Referencias
Este artículo en construcción está en el nido. Esto quiere decir que todavía no tiene la estructura o condiciones adecuadas para ser considerado artículo. |